سفر نامه مشهد شهریور 1402

یه شب که خونه برادر همسر دعوت بودیم تصمیم گرفتیم با هم یه سفر بریم، سر اینکه کجا بریم اختلاف نظر بود، بین شمال و غرب و شرق.

تصمیم نهایی بر این شد که از جاده شمال به مشهد بریم، همسر به اداره رفاهیشون مراجعه کرد و برای   24 تا 28 شهریور، برای مشهد هتل رزرو کرد، بعد از دو روز اعلام کردن که این تاریخ جا نداریم، با کلی چانه زنی تونستیم هتل رو از 27 تا 30 شهریور رزرو کنیم.

با همسفرامون هماهنگ کردیم که روز جمعه 24 شهریور ساعت 9 صبح خروجی شهر باشیم.

شب قبل بیشتر وسایل رو آماده کردیم و چمدونها رو چیدیم، تصمیم داشتم برای نهار کته گوجه درست کنم، گوجه ها رو شب قبل سرخ کردم، صبح ساعت پنچ و نیم از خواب بیدار شدم،  زیر گوجه ها رو روشن کردم و آب ریختم تا بجوش بیاد، مرغها رو از یخچال درآوردم و با کمی آب و زردچوبه و نمک و پیاز و یه قاشق روغن گذاشتم بپزه .

ساعت هفت و نیم همه بیدار بودن، همسر چای رو دم کرد و صبحانه رو آماده کرد، بچه ها میلی به صبحانه نداشتن، براشون لقمه گرفتم که تو راه بخورن.

ساعت یه ربع به 9آماده حرکت بودیم که کیوان یادش اومد فلش آهنگا رو نیاورده، برگشت خونه و هرجا گشت پیداش نکرد، من هم رفتم و گشتم اما پیدا نشد.

بالاخره قید فلش رو زدیم و حرکت کردیم، ساعت نه و نیم سر قرار بودیم، همسر به برادرش زنگ زد که کجایین؟ خونه بودن

کنار پمپ بنزین یه کبابی بود که چندتا تخت بیرون داشت، زیرانداز و روی یکی از تخت ها پهن کردیم و منتظر نشستیم، یه ربع شد نیومدن باز همسر تماس گرفت هنوز خونه بودن، کیوان به من غر میزد که عجله کردی و نزاشتی بیشتر بگردم، بهش گفتم برگرد خونه و پیداش کن، با صرار من راضی شد برگرده، دلوان هم همراهش رفت.

من و همسر چای خوردیم و از ماشینهای کنار جاده پسته خام گرفتیم.همسر اعصابش بهم ریخته بود، بهش گفتم لطفا بر اعصاب خودت مسلط باش وچیزی به همسفرامون نگو، بزار از سفر لذت ببریم، اینجا هم به ما خوش گذشت.

ساعت ده و نیم کیوان برگشت، فلش رو جلوی خونه تو کوچه پیدا کرده بود، چند دقیقه بعد همسفرامون صبحونه نخورده اومدن، یه ربع صبحونه خوردنشون طول کشید، بالاخره نزدیک 11 حرکت کردیم.

نهار رو بهارستان اصفهان خوردیم، بعد از بهارستان از کمربندی شرق اصفهان وارد آزاد راه شدیم، تنها جاده ای که آسفالتش خوب بود، نرسیده به نطنز بنزین زدیم، و بچه ها خوراکی خریدن.

تا برسیم تهران چند جای دیگه وایسادیم، بطور معمول باید ساعت 7 تا 8 میرسیدیم تهران، با توقفهای زیادمون ساعت 11 رسیدیم.

قرار بود خونه یکی از فامیلهای من شب بمونیم و فردا صبح راهی بشیم، خانم صاحب خونه تو راه با من تماس گرفت که شام آماده میکنم، اصرار کردم که ما شما نمیاییم چون دیر میرسیم تو راه شام میخوریم،نتونستم راضیش کنم.

ماشینها رو تو کوچه پارک کردیم و یه ساک کوچولو که وسایل مورد نیاز یه شب برای همه اعضای خانواده رو گذاشته بودم رو بردیم بالا.صبح ساعت شش و نیم بیدار شدیم و کم کم آماده حرکت بودیم، برادر همسر رفت که از ماشین فلاسک رو بیاره آب جوش بریزه، دست خالی برگشت، گفت که فلاسک و استکانا نبود، احتمال میدادیم بهارستان جاش گذاشتیم.

ادامه دارد...

شهریور

شهریور ماه

برای لباس مدرسه بچه ها ده بار به تولیدی مراجعه کردم

برای خرید دفتر و نوشت افزار و وسایل دیگه مثل ظرف غذا و قمقمه و کوله پشتی چهار بار بازار رفتیم.

به باغ خواهر جان رفتیم و به اندازه چند ماه سیب چیدیم.

با کمک خواهر جان مهمونی دادم و یه باری از دوشم برداشته شد ، خواهر ماهی  و مرغ شکم پر رو خونه خودشون درست کرد و برام فرستاد، خورش بادمجون  و برنج و دسرها رو خودم درست کردم

یه سفر به همراه برادر همسر و خانوادش  به شمال و مشهد داشتیم، مسیر برگشت یه شب شاهرود موندیم و از هوای خنک لذت بردیم، یه شب هم کاشان اقامت داشتیم.

اگه وقت شد و خواهان بودید سفرنامه رو مینوسیم

یه شب میخواستیم خوش باشیم

پنچ شنبه به همراه خواهر و مادر جان به مراسم سالگردبرادر یکی از دوستان رفتیم، مراسم در شهری گرمسیری در هشتاد کیلومتری شهر ما بود.

ساعت چهار به مادر جان زنگ زدم که آماده باشه برم دنبالش، بعد از سوار کردن مادر و خواهر به سمت مقصد حرکت کردیم.

بنزین ماشین از نصف کمتر بود، صف پمپ بنزین شلوغ بود، از خیر بنزین زدن گذشتم چون مادر اعتقاد داره سر ساعتی که مراسم شروع میشه باید اونجا باشیم.

مسیر پر پیچ و خم رو طی کردیم و نهایتا ساعت پنج و نیم به مراسم رسیدیم.هوا به شدت گرم بود،  سبک ترین شالم رو پوشیدم و با پوشیدن یه شومیز  از خیر مانتو مجلسی گذشتم.

بعد از مراسم به پمپ بنزین مراجعه کردیم و باک ماشین رو فول کردم. شب شده بود و هوا رو به خنکی میرفت.

به عینک فروشی یکی از دوستان که در این شهر قرار داره سر زدیم و من یه عینک آفتابی که  تیره نبود خریدم

توی مسیر کنار یه کبابی کنار زدیم و کباب سفارش دادیم،با خوردن  کباب و ریحون تازه و دوغ محلی جون تازه ای گرفتیم.

دوست داشتم تا آخر شب هئنجا روی تختها بشینیم و حرف بزنیم اما...

از خونه بابا مدام تماس میگرفتن که زودتر برگردید مهمون داریم، ساعت نزدیک 9 شب بود، تا ما برسیم ساعت ده شده بود.

بابا و همسر مرغ و نون و ماست گرفته بودن و منتظر ما

مامان به شدت عصبانی که برای کباب کردن چرا منتظر ما بودین؟

یادت همیشه با من است

جمعه بود، ساعت شش از خواب بیدار شدم، انگیزه ای برای بلند شدن از تخت نداشتم ، به زور خودمو به خواب زدم

ساعت 8 با صدای همسر که با تلفن صحبت میکرد  میکرد بیدار شدم

قلبم به تپش افتاد، مشخص بود خبر بدی شنیده.

پسر عمه نازنینم از دنیا رفته بود.نصف شب حالش بد میشه و تموم میکنه

پسر عمه با خانم و دو فرزندش قشم زندگی میکردن، معمولا زمستونها ما مهمونشون بودم و اونا تابستون مهمان ما بودند.

مهربان بود و بذله گو، وقتی میومد شهر ما، فامیل همگی مشتاقانه  دعوتش میکردند.

عموها از خانواده پدرش اجازه گرفتند و در قبرستان خانوادگی خودمون خاکش کردند. 

بعد از خاکسپاری تا پاسی از شب دور قبرش جمع بودیم و  با گریه از خاطراتش تعریف میکردیم.

تنها کسی بود که هر پنچ شنبه  رفتم سر خاکش، گریه ی آروم تسکینم نمی داد، باید زار میزدم تا کمی آروم بشم.

اون که رفته دیگه هیچوقت نمیاد

 تا قیامت دل من گریه می خواد

سفرنامه استانبول 3

همسر اهل بازارگردی نیست، من و کیوان و دلوان و رها به مرکز خرید اولیویوم رفتیم، قبل از ظهر فروشگاهها رو دیدیم و قیمتها رو پرسیدیم، برای نهار به رستوران طبقه بالا رفتیم و نهار سفارش دادیم.بعد از نهار به کافه ای که باکن رو به دریا داشت رفتیم و چای و نسکافه و بستنی  سفارش دادیم،

هوا خوب بود و منظره دریا از دور زیبا بود.دوست نداشتم از محیط کافه جدا شم.خریدها رو انجام دادیم و سوار بر متروبوس به سمت خانه برگشتیم.

از بازارها 4 یا 5 تا بیشتر نرفتیم، ترجیح دادیم بیشتر به گشت و گذار در شهر بپردازیم.

 یه روز مخصوص محله بشیکتاش و کاخ دلمه باغچه بود. از اسکله امینونو سوار فری شدیم و اسکله بشیکتاش پیاده شدیم. به کاغ دلماباغچه رفتیم،و از سوئیت های تشریفاتی بازدید کردیم.

برای صرف نهار به سمت میدان بشیکتاش حرکت کردیم، میدان و کوچه های منتهی به آن پر از کافه و رستوران و فروشگاه بود، یکی را انتخاب کردیم و غذا سفارش دادیم، من دوباره دنر سفارش دادم.

از فروشگاههای اطراف میدان دیدن کردیم و در کوچه های پر از هیاهوی محله قدم زدیم.

روز بعد تاکسی دربست گرفتیم و برای اولین بار با خواهر جان راهی مقصد شدیم.برای صرف صبحانه به ساحل وست مارینا رفتیم.ساحل کوچکی داشت  با کافه ها و رستورانهای زیبا، به یکی از رستورانها که از بقیه بزرگتر بود و تنوع غذایی بیشتری داشت رفتیم.

روزهای بعد دوبار به منطقه آسیایی  رفتیم، از مسجد زیبای چاملیجا دیدن کردیم،به خیابون بغداد رفتیم و از فروشگاهها و پارکهای زیبای این خیابان دیدن کردیم.به اسکله اسکودار رفتیم و کنار ساحل به آواز خواننده های خیابانی گوش دادیم، بلوط و ذرت خوردیم و کنار ساحل قدم زدیم.

با اینکه چند با به اسکله امینونو رفته بودیم هنوز مسجد ایاصوفیا  و بازار سرپوشیده استانبول نرفته بودیم، روزهای آخر به بازار زیبا و پر از رنگ و بوی استانبول اختصاص داشت.

10خرداد بلیط برگشت داشتیم، ساعت 2 پرواز داشتیم، ساعت 10 به فرودگاه رسیدیم، بعد از تحویل بار به گشت و گذار در فرودگاه گذشت. شب تهران موندیم و پنچ شنبه صبح به سمت شهر خودمون حرکت کردیم.