مادرم ارتباط خوبی با فامیل پدری داشت، در خونه ما به روی همه ی فامیل باز بود، وقت و بی وقت مهمون داشتیم
طبیعتا مشکلاتی هم بخاطر ارتباط زیادی که داشتیم پیش میومد و آسیبهای می دیدیم
روحیات من با این همه ارتباط هم خونی نداشت، بعد از ازدواجم درگیر ارتباط زیادی با خانواده پر جمعیت همسر بودم.
مجبور شدم از حجم ارتباطات کم کنم،
از این شرایط راضی بود تا پارسال که احساس کردم دوست دارم بیشتر در جمع خانواده باشم.
از یه طرف نگران تکرار آسیبهایی بودم که قبلا دیده بودم، از یه طرف دوست داشتم بیشتر در جمع خانواده حضور داشته باشم
بعد از کلی بالا و پایین کردن، حد و حدودی برای خودم مشخص کردم و ارتباطمو با خانواده از سر گرفتم.
تعطیلات هفته قبل به چندتا از فامیلها سر زدیم و تا نصف شب دور هم گفتیم و خندیدیم،
الان از این روند خیلی راضی هستم، از بودن کنار فامیل لذت میبرم و برای دیدارهای بعدی پیش قدم میشوم.
سلام عزیزم
خیلی عالیه که حدومرزمشخص کنی اینجوری دیگ بجای ضرر فقط لذت میبری...
سلام عزیزم
منم رفت و آمد دوست دارم هرچند خودم جز برادرخواهرام کسی رو تو قم ندارم و همسرم هم خواهر برادراش و مامان باباش هستند و چندتا فامیل دیگه اش
اما همسر من چندان اهل معاشرت نیست یعنی اومدن به خونه مون رو حرفی نداره ولی خودش برای رفتن به خونه ی فامیل مشتاق نیست
اینه که من هم تابع همسرم هستم و معمولا رفت و آمدی نیستیم.خیلی کم به اصرار من مهمونی بدیم.
این وسط دلم برای بچه می سوزه و تا جایی که بتونم سعی می کنم کاری کنم با بچه های عمه هاش(که خیلی دوستشون داره) هم رو ببینند و بازی کنند.
سلام طیبه جان
ممنون که به اینجا سر زدی
من و همسر تقریبا در این مورد اتفاق نظر داریم، بچه ها بیشتر از ما به ارتباط نیاز دارن
سلام
واقعا هر چیزی حدی داره!
اگه حدشو رعایت کنید هیچ مشکلی نداره
دقیقا
دو چیز سرلوحه ارتباطات من هست، حد شناس و حق شناس
وقتی میگی حدی معین کردی یعنی حواست هست و بخاطر همینم فکر نکنم پشیمون بشی.
همیشه با شادی و سلامتی
همینطوره عزیزم
اگه مسئله ای پیش بیاد خودم رو هم مسئول میدونم و همه تقصیرها رو گردن طرف مقابل نمیندازم