از فروردین انتظار اسفند رو میکشم، اینقد که این ماه رو دست دارم قابل وصف نیست، انگار خونی دوباره تو رگام جاری میشه و احساس خوشی دارم.
قبل از اومدن کرونا هر روز به بازار میرفتم و از جنب و جوش مردم لذت میبردم. الان که امکان بازار رفتن ندارم پیک نیک بیشتر میرم.
پنچ شنبه صبح راه افتادیم، مسیرمون یه ساعت و نیم طول میکشید،
ابتدای مسیر کنار جاده پر از برف بود، یه جا نگه داشتیم ، کفی های ماشین رو درآوردیم و سرسره بازی کردیم.
یکم جلوتر جاده به بالای کوه میرسید و چشم انداز زیبایی داره، اونجا هم نگه داشتیم و چای و تنقلات خوردیم.
تونلها رو با بوق و جیغ و داد رد کردیم و به گندم زارهای سر سبز رسیدیم،
زیر درخت بلوط کنار جاده که تازه برگهاش جونه زده بود نگه داشتیم و چندتا عکس گرفتیم.
به باغ مرکبات یکی از دوستان رسیدیم، زیرانداز رو روی یکی از سکوهای سیمانی باغ پهن کردیم و بساط کباب رو به راه انداختیم.
بچه ها کباب با نون دوست ندارن، تو قابلمه کوچکی که با خودم آورده بودم کته درست کردم. بوی برنج محلی و کره محشر شده بود.
عصر یه کم هوا سرد شد.آتیش رو روشن کردیم، از روستایی مقداری شیر گرفتیم و شیر برنج درست کردیم.
ساعت هشت به سمت خونه راه افتادیم،
چه روز زیبایی
واقعا اسفند زیباست وپرازامید اماکرونای لعنتی خییییلی ازلذت های این ماه زیباروازمون گرفت
متاسفانه کرونا خیلی از دلخوشیهامون رو گرفته، مجبوریم مدارا کنیم
سلام پریمهر نازنین. چه کار خوبی کردید
روزهای اسفند شلوغ و بدو بدو را تبدیل کردید به یک گشت و گذار قشنگ بهاری. حال دلتون همیشه خوش. ما هم اگر امیکرون اجازه می‌داد قصد گشت و گذار داشتیم که فعلا به استراحت و نقاهت میگذره. خوش باشید و دلشاد.
سلام منیزه جان
امیدوارم هرچه زودتر حالتون خوب بشه و از این هوای بهاری نهایت استفاده رو ببیرید
اسفند همیشه امید با خودش میاره. چون سرما داره میره دنبال کارش. شکوفه ها باز میشن و هوای تمیز شده و رو به معتدل شدن هم روحیه ها را بالا میبره.
چه برنامۀ خوبی ترتیب دادید. همیشه به شادی و سلامتی
همینطوره
ممنون عزیزم
سلام
اینجا که امسال خبری از اون شور و شوق نیست.
کرونا و گرونی و ...
گرونی همه جا رو خلوت کرده